KUŞLAR
Milyonlarca yıl önce, yeryüzünde en fazla bulunan hayvanlar sürüngenlerdi. Bunlar, soğukkanlı hayvanlardı. Gövdeleri pullarla örtülüydü. Sürünerek hareket ediyorlardı. Bu devirde yeryüzünde henüz insan yoktu. İlk sürüngenlerden bazılarında kanat ve tüyler gelişti. Uçmayı öğrendiler. İşte bunlar ilk kuşlardı.
Kuşlar havada kalmak için kanat çırpar. Bazı kuşlar ise hava akımlarından yararlanarak kanat çırpmadan, süzülerek uçar. Uçmaya hazırlanan bir kuşun ilk yaptığı şey vücudunu alçaltarak, bacaklarını bükmek ve kanatlarını açmaktır. Sonra bacaklarını düzleştirerek havaya sıçrar. Hemen kanatlarını çırpmaya başlar. Kuşlar, havalanınca yükselmek için kanatlarını aşağı doğru çırpar. Kanat lekeleri aralarından hava geçmesine engel olacak şekilde sıkıca birarada tutar.
Bir kuşun en önemli duyusu görmedir. Kuşların çoğunda koklama duyusu çok zayıftır. Atmacada olduğu gibi, bazı kuşlarda gözler, insan gözünden on kez daha keskindir. Atmacalar avcıdır, gözleri başlarının önündedir. Bu nedenle başlarını çevirmeden avlarını gözleyebilirler.
Tohum, tane ve böceklerle beslenen küçük kuşların gözleri başlarının yanındadır. Sağ ve sol taraflarında nelerin olup bitttiğini görebilirler. Besin ararken, düşmanlarını gözlerken her iki tarafa bakabilirler. Gündüz kuşlarlar, renkli gördüğü halde, gece yalnız grinin tonlarını görebilirler.
Kuşlarda, insanda olduğu gibi ses dalgalarını kulağa yönelten kulak kepçesi yoktur. Kulak delikleri tüylerle örtülüdür. Buna rağmen çok iyi işitebilirler. Yine de kuşların pek çoğu, sesin yönünü kolayca bulamaz. Yalnız, baykuşlar, sesin yönünü iyi bulur. Baykuşların iç kulakları özel bir yapıya sahiptir. Avlarının çıkardığı en ufak sesi duyabilirler.
Kuşların çoğunda burun delikleri gaganın tepesindedir. Burun delikleri koku almada değil, solunum için kullanılır. Kuşlar genellikle iyi koku almaz.
Karada yaşayan en büyük kuş devekuşudur. Devekuşu 2.7 m. yükseklikte ve 156 kg. ağırlığındadır.
Sessiz kuğu uçan kuşların en ağırıdır. Ağırlığı bazen 23 kg.'dan fazladır.
Düz uçuşta; kuyruklu kırlangıç saatte 161 km.; yarış güvercini saatte 152 km. Hızla uçabilir. Balık yiyen kuşların hızı saatte 145 km., kuzu kuşunun dalış yaparken hızı ise saatte 128 km.'dir.
Kırlangıçlar yaşantılarının çoğunu havada geçirir. Yuva yaptıkları zaman bile zamanlarının yarısını uçarak geçirirler. Havada uyurlar. Uçmayı öğrendiklerinden itibaren yuva yapıncaya kadar asla karaya inmezler. Bu süre 21 ay olabilir.
Eskimo kervan çulluğunu tanımak ister misiniz? (Numenius borealis)
Yüzyıllar önce Eskimo kervan çulluğu sürüleri Kanada'nın kuzey kutbu bölgelerinde yuva yapardı. Her yıl Güney Amerika'nın doğu kıyılarına göç ederlerdi. İlkbaharda sürüler Misisipi Vadisi'nden yukarı tekrar kuzeye uçardı. Göç boyunca her yerde avlandıkları için sürülerden ancak bir veya birkaç tane kurtuluyordu. Son 30 yıldır kervan çulluğuna hiç bir yerde rastlanmamıştır. Kimsenin bulamadığı bir yerde yuva yaptıkları sanılıyor.
Fildişi gagalı ağaçkakanı tanımak ister misiniz? (Campephilus principalis)
Fildişi gagalı ağaçkakan, bütün ağaçkakanların en büyük ve en güzel olanıdır. Tüyleri, siyah, beyaz ve kırmızı renklidir. Gagası fildişine benzer. Her bir çiftin kendilerini ve yavrularını böcek kurtçukları ile beslemesi için yaşlı ve kurumuş ağaçlı 800 hektarlık ormana ihtiyacı vardır. Fildişi gagalı ağaçkakanın yaşadığı Güneydoğu Amerika ve Küba ormanları zamanla kesilip yok edildi. Soyunun tükendiği sanılıyordu. 1960 ve 1961'de üç tane, 1963'de bir tane, 1966'da beş tane daha görülmüştür. Yaşamalarını sağlar ümidi ile bazı orman ağaçları bu kuşlar için ayrılıp, bırakılmıştır.